Een dagje in Nara, wat een fantastisch park

Also available in: English

Half zeven, uit bed gesprongen, kleren aan en weg. Daar stond ik dan op het station om 06:40 helemaal niemand. Ook niet heel gek het was nou eenmaal zondagochtend. De trein zelf was wel redelijk gevuld. Als ze nu maar niet net zoals ik naar Fushimi Inari Shrine gingen. Gelukkig bleven de meeste mensen zitten en liep ik met stevige pas door naar de torii poorten. Ik was hier natuurlijk al geweest maar toen was het zo druk dat ik besloot opnieuw een andere keer te gaan. Hier was ik dus en waarvoor ik kwam is zeker gelukt. Aan één kant staat niks.

Aan de ander kant zijn ze beschreven. Mocht je er één willen laten plaatsen dat kan vanaf ongeveer 400.000 Yen

Na een wandeling van een klein uurtje hield ik het voor gezien op de heilige berg Inari. Met zijn duizenden Torii poorten die van beneden helemaal door het bos naar de top van de berg gaan. Des te hoger des te minder strak ze op elkaar staan. Ik ben overigens niet helemaal naar boven gegaan want dat is best een lange wandeling en had andere plannen voor vandaag. Mijn timing was perfect, toen ik weer naar beneden liep was het bijna la niet meer mogelijk om een foto zonder mensen te krijgen dus wil je lege poortjes, vroeg heen! Lekker terug naar de hut gegaan en eerst maar eens ontbeten en gedoucht.

Nara park

Om 11:07 nam ik de trein naar Nara, slecht 48 minuten voordat ik arriveerde. Prima te doen voor een tripje vanuit Kyoto dacht ik zo. Wel mazzel natuurlijk dat ik zo dicht bij het station zit. Vanaf het station was het alleen maar rechtdoor door de hoofdstraat naar het park toe. ongeveer ruim een kilometer. Het park is enorm en heerlijk om doorheen te wandelen, ergens lekker te zitten en in mijn geval te genieten van de herfstkleuren en de zon. Redelijk aan het begin van het park had ik speciale crackers gekocht (150 Yen) voor de herten die hier met grote aantallen rondlopen.

Let wel op net zoals in Miyajima kunnen ze wat hebberig worden. hier is een voorbeeld van een meisje die een duw van een hert kreeg omdat hij zijn cracker wilde  😆 

Hij was dus duidelijk succesvol met zijn duw actie. 

Ik heb haar daarna even aangesproken en de foto’s aan haar door gestuurd. Ze was pas nog in Amsterdam geweest en bij de Zaanse schans. Waarop ik zei dat ik daar volgens mij nog nooit geweest was. 😳  Nou ja de Zaanse schans dan want anders ben ik wat in de war aangezien ik in Amsterdam woon.

Todaiji tempel

Aan of in het park ligt deze tempel. Eerst dacht ach joh weer een tempel totdat ik bij de toegangspoort kwam. Deze was zo immens groot dat ik alweer snel op mijn gedachte terug kwam en blij was dat ik hierheen was gewandeld.

Na het passeren van de poort ging ik toch weer even in een meh modus. De poorten naar het hoofdgebouw stonden in de stijgers. Mijn hoop was dat de rest dat niet stond. Na het kopen van de entreekaart werden mijn gebeden verhoord. Wat een enorm pand. Prachtig. Binnen stond een enorme boeddha, dan bedoel ik ook enorm op de foto is de maat slecht af te lezen.

Om even aan te geven hoe groot, zijn open hand is zo groot als een mens. Het bronzen beeld is vijftien meter hoog.  De oorsprong van de tempel ligt in 752 en is later verhuisd naar Nagaoka in 784. De reconstructie dateert uit 1692. Echt indrukwekkend om te zien.

Na mijn bezoek aan een tempel waarvan ik niet had verwacht dat die iets zo overtreffen heb ik mij met nieuwe koekjes weer bij de herten gevoegd.

Al snel was ik er doorheen omdat ik zwaar werd gestalkt door drie herten. 😀 Ach ja zo gaat dat in Nara. Was een geweldige middag en na nog iemand geholpen te hebben met de juiste trein naar zijn bestemming, belandde ik weer terug in het appartement. 

In de avond weer heerlijk gegeten net buiten Kyoto station. Omg was zo lekker. Nu weer terug op honk, zo mijn tas inpakken om mijn laatste twee volle dagen die ik nog in Japan heb in Osaka door te brengen. Misschien nog één sidetrip.